Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης με βαθιά θλίψη αποχαιρετά την Αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του, την ακαδημαϊκό Χρύσα Μαλτέζου.

Η Χρύσα Μαλτέζου γεννήθηκε το 1941 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου έζησε και τα πρώτα της χρόνια. Όπως σημειώνει η ίδια: «Η γενέτειρα του κοσμοπολιτισμού, με την ασύγκριτη ιστορική αύρα, ήταν ένας τόπος που με καθόρισε από κάθε άποψη. Μια πόλη η οποία ξεχώριζε για το ψηφιδωτό των πολιτισμών που κυριαρχούσε στις συνοικίες της. Εκεί γαλουχήθηκα να συνυπάρχω με το διαφορετικό και κυρίως να κατανοώ τις ποικίλες πτυχές του κόσμου. Ενηλικιώθηκα σ’ ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον που μου πρόσφερε πολλά ερεθίσματα. Η ζωή μου στην Αλεξάνδρεια, σε αυτό το σπουδαίο σταυροδρόμι συνάντησης ετερογενών πολιτισμικών παραδόσεων, μου χάρισε μια πλειάδα ανεξίτηλων εμπειριών, που συνέβαλαν στη μετέπειτα επιστημονική μου σταδιοδρομία» (Lifo, συνέντευξη στον Γ. Πανταζόπολου, 4.2.2023).

Οι επιστημονικές της περιπλανήσεις στην Ιταλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, που ακολούθησαν τη μετάβασή της στην Αθήνα, δημιούργησαν το πλαίσιο για να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στις ιστορικές σπουδές, ιδιαίτερα ως προς την ιστορική περίοδο της βενετικής κυριαρχίας στον ελληνικό χώρο. Αυτό το επιστημονικό πεδίο η Χρύσα Μαλτέζου το εμπλούτισε με την ερευνητική δραστηριότητά της, τη διδακτική της πράξη και τη διοικητική της ευθύνη. Οι πολλές πρωτότυπες δημοσιεύσεις της σε αυτό το επιστημονικό πεδίο καθόρισαν τις βάσεις για την πληθώρα ειδικών μελετών και προγραμμάτων και την εν γένει επιστημονική έρευνα που αναπτύχθηκε σε αυτό τον επιστημονικό χώρο. Η διδασκαλία του αντικειμένου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης αποτέλεσε το έναυσμα για τη διδασκαλία της περιόδου του βενετοκρατούμενου ελληνισμού ως ξεχωριστού πεδίου. Η δεκαπενταετής θητεία της στη διεύθυνση του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας αποτέλεσε σημείο αναφοράς στα διεθνή επιστημονικά δρώμενα, συμβάλλοντας στην επιστημονική διάπλαση δεκάδων ερευνητών του συγκεκριμένου πεδίου.

Με αυτά τα χαρακτηριστικά, δηλαδή της αυστηρής και ακάματης ερευνήτριας, της αφοσιωμένης και μεθοδικής δασκάλας και του επίμονου και στοχοπροσηλωμένου διοικητικού παράγοντα, τη γνωρίσαμε και στο ΜΙΕΤ, ως αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος. Το στίγμα που άφησε στην ιστορία του ΜΙΕΤ υπήρξε ανεξίτηλο. Και με αυτήν την ανάμνηση την αποχαιρετούμε σε αυτό το τελευταίο ταξίδι της.